41+2 bevalling met de volle maan

Ja hier is die dan! Mijn bevallingsverhaal van Kilua!

Het is geen geheim dat ik hoopte op iets eerder bevallen dan de uitgerekende datum. Zo rond de 38 weken leek me wel mooi!
Nou heb ik met mijn grote mond ook vaak gezegd dat ik wel graag een stiertje ♉️ wou (dat ben ik zelf ook dus lekker ego centrisch weer🤣) DUS uiteraard laat het universum me zo lang lopen dat ik m’n zin krijg! 
Een stier IT IS! En net zoals bij Ryoma begon ook deze bevalling met de volle maan.

Op maandag laten strippen want op dinsdag stond een afspraak bij het ziekenhuis gepland voor een inleiding.
Ik hoor wel vaker dat na het strippen, je een grote kans op een weeenstorm hebt maar het kan ook precies niks doen.
Gestript!
Nou ik zal wel bij dat laatste horen want er gebeurde helemaal niets en ik voelde ook niet echt wat veranderen..
dus helaas..

Dinsdagochtend werd ik wakker en had ik wel een beetje een zeurderig gevoel dus misschien wat oefen weeen want het was nog niet zo spetterend (ik had nu wat vergelijkingsmateriaal) dus ik was er wel zeker van dat we gewoon in de middag naar onze afspraak in het ziekenhuis moesten.

Maar NEE! Het zette door! Toch wel een beetje blij dat het uit zichzelf startte!
Verloskundige maar gebeld en ze zou rond 11:30 even langskomen om te checken, ik kon overigens namelijk nog wel functioneren.

11:30 even een check-up! Oeiii ging het toch wel sneller dan verwacht want ik zat al op 5 cm dus op naar het ziekenhuis!
VOLLE MAAN = ziekenhuis Enschede VOL😭
Dus we moeten door naar Almelo! NEEEEE wil ik echt niet🥲 ik probeer nog te rekken voor m’n leven maar moet er maar aan geloven op naar Almelo.

De weeen worden ondertussen wel wat heftiger en ik heb de tens maar aangesloten ( ik zweer bij dit kleine apparaatje✌🏼 ) 
Eenmaal aangekomen worden we fijn ontvangen en wordt er vast een infuus geprikt.

Ik voel me de hele tijd mega helder en nuchter en dat is toch wel een beetje vreemd om zo over bewust bezig te zijn met bevallen. Het ging allemaal erg snel en voorspoedig en kozen ervoor om de vliezen te breken.

Jahoor ook Kilua heeft net zoals Ryoma in het vruchtwater gepoept dus medisch geworden en er zit nu wel wat haast achter.

Op een gegeven moment zit ik op 9 cm dus dat is wel heel snel gegaan maar helaas bleef ik hier heel lang op hangen en kreeg ik ook te horen dat hij er niet helemaal lekker voor lag.. ik zat maar te wachten op die persdrang of oerkracht maar geen idee, niet gevoeld.. 🤷🏻‍♀️

Heel vervelend want die weeën en pijn op 9 cm is niet normaal PIJNLIJK! Ik was hier ondertussen wel zwaar aan het spacen en volgens mij heb ik ook meerdere keren gevraagd uit wanhoop of ik niet alsnog een ruggenprik mag hebben of dat de baby er niet gewoon uit getrokken kon worden.
MAAR NEE..

De gynaecoloog kwam erbij en het werd nu wel spannend want of de baby komt er nu uit of dan toch een spoed keizersnee?

Voor mij was het hier een en al blur dus eindelijk de verlossing voor mijn gevoel, knip en vacuüm!
Eindelijk het hoofd voelde ik en dan denk je; floepp de rest maar ook hier, tegenslag; het zat gewoon vast😱 dus moest nog met 3 weeën mee persen.. omg mega pijnlijk… Hani beschreef het laatste moment als oorlog 🙈

Daar was hij dan!!! Ziels gelukkig dat hij er eindelijk was en dat het klaar was!

Verklaring waarom het zo ‘moeizaam’ ging: HET WAS EEN MEGA BABY.. veel groter dan verwacht..

1 nachtje in het ziekenhuis gebleven en toen de volgende ochtend naar huis.

Nu nog steeds herstellen want het was nogal een bevalling✌🏼